Intihar edecek olsaniz nasil bir yol izlerdiniz?
Hayir benim icin endiselenmenize gerek yok, hayir intihar etmeyi falan dusunmuyorum. Yani dusunuyorum ama bir zihin egzersizi olarak(dusunuyorum ama ha bi sor niye? see this).
Neyse, Pembe Mezarlik diye bir sarki dinliyordum da ordan aklima geldi. Sozlerinde soyle cumleler var:
Çok istedim bu gece kendimi asmak.
Ellerimle kendi mezarımı kazmak.
Elimden gelen oturup evimde,
Sana şarkılar yazmak.
Ilk aklima gelen su oldu; ölmeye karar verdigin anda aslinda tam anlamiyla özgürlüge kavusmus oluyosun. Ornegin, ölmeyi goze aldiginda dünyada yapabilecegin bi dolu cilgin sey var. En olmadik seyleri dene, git kafana göre gez dünyayi mesela. En kötü ne olabilir ki, ölürsün!
Ben ölmek istesem mesela, koyarim cebime siyanürümü düserim yola. Ver elini Balkanlardan Orta Dogu'ya, ordan Hindistan falan.
Belki de bi dava ugruna falan ölmek daha iyi olabilir. Bilemiyorum, sonucta hala boyle kaygilariniz varsa muhtemelen intihar etmezsiniz zaten. Alakasiz olacak ama hep merak etmisimdir bogaz koprusunden atlayarak intihar edenler, kopruden atlayip kendilerini boslukta hissettikleri anda pisman oluyolar midir? Cok kotu bi pismanlik olur bu suphesiz. O yuzden kopruden atlamazdim ben, kurz und schmerzlos hesabi.
Herseyi baslatan sarki iste su:
